ธรรมประจำวัน

กาลมิใช่ขณะ มิใช่สมัยในการอยู่ประพฤติพรหมจรรย์ ๘ ประการ
ตถาคตอุบัติขึ้นในโลก ตรัสรู้เองโดยชอบ...เป็นผู้จำแนกธรรม
และธรรมอันพระผู้มีพระภาคย่อมทรงแสดง
แต่บุคคลผู้นี้เข้าถึงนรกเสีย ๑
แต่บุคคลผู้นี้เข้าถึงกำเนิดสัตว์ดิรัจฉานเสีย ๒ 
แต่บุคคลนี้เข้าถึงปิตติวิสัยเสีย ๓ 
แต่บุคคลนี้เข้าถึงเทพนิกายผู้มีอายุยืน ชั้นใดชั้นหนึ่งเสีย ๔
แต่บุคคลนี้กลับมาเกิดในปัจจันตชนบท
และอยู่ในพวกมิลักขะ ไม่รู้ดีรู้ชอบ
อันเป็นสถานที่ไม่มีภิกษุ ภิกษุณี อุบาสก อุบาสิกาไปมา ๕
แต่บุคคลนี้กลับมาเกิดในมัชฌิมชนบท แต่เขาเป็นมิจฉาทิฐิ
มีความเห็นวิปริตว่า ทานที่ให้แล้วไม่มีผล
ยัญที่บูชาแล้วไม่มีผล การบวงสรวงไม่มีผล
ผลวิบากแห่งกรรมดีกรรมชั่วไม่มี โลกนี้ โลกหน้าไม่มี
มารดาบิดาไม่มี สัตว์ทั้งหลายที่ผุดเกิดขึ้นไม่มี
สมณพราหมณ์ผู้ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ
กระทำให้แจ้งซึ่งโลกนี้และโลกหน้าด้วยปัญญาอันยิ่งเอง
แล้วสั่งสอนประชุมชนให้รู้ตาม ไม่มีในโลก ๖
แต่บุคคลนี้กลับมาเกิดในมัชฌิมชนบท
แต่เขามีปัญญาทราม บ้าใบ้
ไม่สามารถรู้อรรถแห่งสุภาษิตและทุพภาษิต ๗
ตถาคตอุบัติแล้วในโลก เป็นพระอรหันต์ ตรัสรู้เองโดยชอบ... 
...แต่พระตถาคตมิได้แสดงธรรม
ถึงบุคคลผู้นี้จะเกิดในมัชฌิมชนบทและมีปัญญา
ไม่บ้าใบ้ ทั้งสามารถจะรู้อรรถแห่งสุภาษิตและทุพภาษิต ๘