ผู้ดับแล้ว บุญย่อมเจริญแก่ผู้ให้ เวรย่อมไม่ก่อแก่ผู้สำรวมอยู่ คนฉลาดย่อมละกรรมอันลามก เขาดับแล้วเพราะราคะ โทสะ โมหะ สิ้นไป พระสูตร: พระไตรปิฎก ฉบับหลวง ๑๐/๑๒๗/๑๑๑