ธรรมประจำวัน

วัยของเราแก่หง่อมแล้ว
ชีวิตของเราเป็นของน้อย
เราจักละพวกเธอไป
เรากระทำที่พึ่งแก่ตนแล้ว
ดูกรภิกษุทั้งหลาย
พวกเธอจงเป็นผู้ไม่ประมาท
มีสติ มีศีล อันดีเถิด
จงเป็นผู้มีความดำริตั้งมั่นดีแล้ว
ตามรักษาจิตของตนเถิด
ผู้ใดจักเป็นผู้ไม่ประมาทอยู่ในธรรมวินัยนี้
ผู้นั้นจักละชาติสงสาร แล้วกระทำที่สุดแห่งทุกข์ได้ ดังนี้