พระตาลปุฏเถระ - ผู้ตามรักษาจิต
ท่านผู้ไปสู่เรือน คือถ้ำที่เงื้อมภูเขา
อันสวยงามตามธรรมชาติ
เป็นที่อาศัยอยู่แห่งสัตว์ป่า คือ หมูและ กวาง
และในป่าที่ฝนตกใหม่ ๆ
จักได้ความรื่นรมย์ใจ ณ ที่นั้น
ฝูงนกยูง มีขนที่คอเขียว มีหงอนและปีกงาม
ลำแพนหางมีแวววิจิตรนัก
ส่งสำเนียงก้องกังวาลไพเราะจับใจ
จักยังท่านผู้บำเพ็ญฌานอยู่ในป่าให้ร่าเริงได้
เมื่อฝนตนหญ้างอกยาวประมาณ ๔ นิ้ว
ท้องฟ้างามแจ่มใส ไม่มีเมฆปกคลุม
เมื่อท่านทำตนให้เสมอด้วยไม้แล้ว
นอนอยู่เหนือหญ้าระหว่างภูเขานั้น
จะรู้สึกอ่อนนุ่มดังสำลี
พระสูตร:
ตาลปุฏเถรคาถา พระไตรปิฎก ฉบับหลวง ๒๖/๓๙๙/๓๕๘-๓๖๔
อ่าน-ฟังพระสูตรเต็ม