นครวินเทยยสูตร - ผู้ที่ควรสักการะ เคารพ นับถือ บูชา
สมณพราหมณ์เช่นไร
ควรสักการะ เคารพ นับถือ บูชา
ท่านทั้งหลายถูกถามอย่างนี้แล้ว พึงพยากรณ์อย่างนี้ว่า
สมณพราหมณ์เหล่าใด ไปปราศความกำหนัด
ความขัดเคือง ความลุ่มหลงในรูปที่รู้ ได้ด้วยจักษุแล้ว
มีจิตสงบแล้วภายใน ประพฤติสงบทางกาย ทางวาจา ทางใจอยู่
สมณพราหมณ์เช่นนี้ ควรสักการะ เคารพ นับถือ บูชา
นั่นเพราะเหตุไร เพราะว่าแม้พวกเรายังมีความกำหนัด
ความขัดเคือง ความลุ่มหลงในรูปที่รู้ได้ด้วยจักษุ
ไม่ไปปราศแล้ว ยังมีจิตไม่สงบภายใน
ยังประพฤติลุ่ม ๆ ดอน ๆ ทางกาย ทางวาจา ทางใจอยู่
ก็เมื่อเราทั้งหลายเห็นแม้ความประพฤติสงบ
ของสมณพราหมณ์พวกนั้นที่ยิ่งขึ้นไป ดังนี้
ฉะนั้น ท่านสมณพราหมณ์เหล่านั้น จึงควรสักการะ เคารพ นับถือ บูชา
พระผู้มีพระภาคทรงแสดงธรรมแก่พราหมณ์คฤหบดีชาวบ้านนครวินทะ
พระสูตร:
นครวินเทยยสูตร พระไตรปิฎก ฉบับหลวง เล่มที่ ๑๔/๘๓๔/๔๐๐-๔๐๑