ธรรมประจำวัน

เหล่าสัตว์ผู้มีกามอันปรากฏแล้ว
เทวดาผู้ยินดีในกามที่นิรมิตเอง
เทวดาผู้ยังอำนาจให้เป็นไปในกามที่ผู้อื่นนิรมิตให้
ทั้งมนุษย์และสัตว์ผู้บริโภคกาม
ซึ่งเป็นผู้ฉลาดในการบริโภคกาม
ย่อมไม่ก้าวล่วงสงสารอันมีความเป็นอย่างนี้และมีความเป็นอย่างอื่นไปได้
บัณฑิตพึงสละกามทั้งที่เป็นของทิพย์ทั้งที่เป็นของมนุษย์เสียทั้งหมด
บัณฑิตทั้งหลายตัดกระแสตัณหาในปิยรูป
และสาตรูปที่บุคคลก้าวล่วงได้โดยยากได้แล้ว
ย่อมปรินิพพานโดยไม่มีส่วนเหลือ ล่วงทุกข์ได้โดยไม่มีส่วนเหลือ
บัณฑิตทั้งหลายผู้เห็นอริยสัจ ผู้ถึงเวท รู้แล้วโดยชอบด้วยปัญญา
เป็นเครื่องรู้ยิ่งซึ่งความสิ้นไปแห่งชาติ ย่อมไม่มาสู่ภพใหม่