สัพพลหุสสูตร - วิบากแห่งการพูดส่อเสียด
ปิสุณาวาจา (พูดส่อเสียด) อันบุคคลเสพแล้ว
เจริญแล้ว กระทำให้มากแล้ว
ย่อมยังสัตว์ให้เป็นไปในนรก
ในกำเนิดสัตว์ดิรัจฉาน ในเปรตวิสัย
วิบากแห่งปิสุณาวาจาอย่างเบาที่สุด
ย่อมยังการแตกจากมิตร
ให้เป็นไปแก่ผู้มาเกิดเป็นมนุษย์
พระสูตร:
สัพพลหุสสูตร พระไตรปิฎก ฉบับหลวง ๒๓/๑๓๐/๑๙๓