Main navigation

ผู้มีผิวพรรณทราม แต่มากด้วยทรัพย์และยศ

มาตุคามบางคนในโลกนี้ เป็นผู้มักโกรธ
มากไปด้วยความแค้นใจ ถูกว่าแม้เล็กน้อยก็ขัดเคือง
ฉุนเฉียว กระฟัดกระเฟียด กระด้างกระเดื่อง
แสดงความโกรธความขัดเคือง
และความไม่พอใจให้ปรากฏ
แต่เขาเป็นผู้ให้ทาน คือ ข้าว น้ำ ผ้า ยวดยาน
ระเบียบ ของหอม เครื่อง ลูบไล้ ที่นอน ที่อยู่อาศัย
และประทีปโคมไฟแก่สมณะหรือพราหมณ์
และไม่เป็นผู้มีใจริษยาในลาภ สักการะ ความเคารพ
ความนับถือ การไหว้ และบูชาของผู้อื่น
ไม่เกียดกัน ไม่ตัดรอน ไม่ผูกความริษยา
ถ้ามาตุคามนั้น จุติจากอัตภาพนั้นมาสู่ความเป็นอย่างนี้
กลับมาเกิดในชาติใด ๆ ย่อมเป็นผู้มี ผิวพรรณทราม
รูปชั่ว ไม่น่าดู แต่เป็นคนมั่งคั่ง มีทรัพย์มาก มีโภคสมบัติมาก และสูงศักดิ์
 

พระสูตร:
พระไตรปิฎก ฉบับหลวง เล่มที่ ๒๑/๑๙๗/๑๙๓