ปัคคัยหสูตรที่ ๑ - ผู้มีรูปเป็นที่ยินดี
เทวดาและมนุษย์เป็นผู้มีรูปเป็นที่มายินดี
เป็นผู้ยินดีแล้วในรูป
เป็นผู้เพลิดเพลินแล้วในรูป
เพราะรูปแปรปรวน คลายไป และดับไป
เทวดาและมนุษย์ทั้งหลายย่อมอยู่เป็นทุกข์
ส่วนตถาคตผู้อรหันต์ตรัสรู้เองโดยชอบ
รู้แจ้งแล้วซึ่งความเกิดขึ้น ความดับไป คุณ โทษ
และอุบายเป็นเครื่องสลัดออกแห่งรูปทั้งหลาย
ไม่เป็นผู้มีรูปเป็นที่มายินดี
ไม่เป็นผู้ยินดีแล้วในรูป
ไม่เป็นผู้เพลิดเพลินแล้วในรูป
เพราะรูปแปรปรวน คลายไปและดับไป
ตถาคตย่อมอยู่เป็นสุข
พระสูตร:
ปัคคัยหสูตรที่ ๑ พระไตรปิฎก ฉบับหลวง ๑๘/๒๑๖/๑๒๙