ธรรมประจำวัน

สมัยใด พวกภิกษุต่างสามัคคีกัน ชื่นชมยินดี
ไม่วิวาทกัน เป็นเหมือนน้ำนมกับน้ำ
ต่างมองดูกันและกันด้วยนัยน์ตาอันเปี่ยมด้วยความรักอยู่
สมัยนั้น ภิกษุทั้งหลายต่างประสบบุญเป็นอันมาก
ในสมัยเช่นนั้น ภิกษุทั้งหลายต่างก็อยู่เหมือนพรหม คือ
อยู่ด้วยมุทิตาเจโตวิมุติ
ผู้ที่ปราโมทย์ย่อมเกิดปีติ
ผู้ที่มีใจประกอบด้วยปีติกายย่อมสงบ
ผู้มีกายสงบย่อมเสวยสุข
ผู้มีสุขจิตย่อมตั้งมั่น