อรณวิภังคสูตร - การกล่าวคำล่วงเกิน
พึงรู้คำล่วงเกินต่อหน้าใดไม่เป็นจริง
ไม่แท้ ไม่ประกอบด้วยประโยชน์
ไม่พึงกล่าวคำล่วงเกินต่อหน้านั้นเป็นอันขาด
แม้รู้คำล่วงเกินต่อหน้าใดจริง แท้
แต่ไม่ประกอบด้วยประโยชน์
ก็พึงสำเหนียกเพื่อจะไม่กล่าวคำล่วงเกินต่อหน้านั้น
และรู้คำล่วงเกินต่อหน้าใดจริง แท้
ประกอบด้วยประโยชน์
ในเรื่องนั้น พึงเป็นผู้รู้จักกาล
เพื่อจะกล่าวคำล่วงเกินต่อหน้านั้น
พระสูตร:
อรณวิภังคสูตร พระไตรปิฎก ฉบับหลวง ๑๔/๖๖๐/๓๒๓
อ่าน-ฟังพระสูตรเต็ม