ภิกขุสูตรที่ ๒ - การครุ่นคิดถึงเป็นเหตุ
บุคคลครุ่นคิดถึงสิ่งใด ย่อมหมกมุ่นสิ่งนั้น
หมกมุ่นสิ่งใด ย่อมถึงการนับเพราะสิ่งนั้น
ไม่ครุ่นคิดถึงสิ่งใด ย่อมไม่หมกมุ่นสิ่งนั้น
ไม่หมกมุ่นสิ่งใด ย่อมไม่ถึงการนับเพราะสิ่งนั้น
...ถ้าบุคคลครุ่นคิดถึงเวทนา ย่อมหมกมุ่นเวทนานั้น
หมกมุ่นเวทนาใด ย่อมถึงการนับเพราะเวทนานั้น
ถ้าบุคคลไม่ครุ่นคิดถึงเวทนา ย่อมไม่หมกมุ่นเวทนานั้น
ไม่หมกมุ่นเวทนาใด ย่อมไม่ถึงการนับเพราะเวทนานั้น
พระสูตร:
ภิกขุสูตรที่ ๒ พระไตรปิฎก ฉบับหลวง ๑๗/๗๗-๗๘/๓๖