ธรรมประจำวัน

เด็กชายหรือเด็กหญิงเล่นอยู่ตามเรือนฝุ่นทั้งหลาย
เป็นผู้ยังไม่ปราศจากความกำหนัด ไม่ปราศจากความพอใจ
ไม่ปราศจากความรัก ไม่ปราศจากความกระหาย
ไม่ปราศจากความกระวนกระวาย
ไม่ปราศจากความทะยานอยากในเรือนฝุ่นเหล่านั้นอยู่เพียงใด
ย่อมอาลัย ย่อมอยากเล่น ย่อมหวงแหน
ย่อมยึดถือเรือนฝุ่นทั้งหลายอยู่เพียงนั้น
แต่ว่าในกาลใด เด็กชายหรือเด็กหญิงเป็นผู้ปราศจากความกำหนัด
ปราศจากความพอใจ ปราศจากความรัก
ปราศจากความกระหาย ปราศจากความกระวนกระวาย
ปราศจากความทะยานอยากในเรือนฝุ่นเหล่านั้นแล้ว
ในกาลนั้นแล เด็กเหล่านั้น ย่อมรื้อ ย่อมยื้อแย่ง ย่อมกำจัด
ย่อมทำเรือนฝุ่นเหล่านั้นให้เล่นไม่ได้ ด้วยมือและเท้า ฉันใด
แม้เธอทั้งหลายก็จงรื้อ จงยื้อแย่ง จงกำจัด
จงทำรูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ ให้เป็นของเล่นไม่ได้
จงปฏิบัติเพื่อความสิ้นไปแห่งตัณหา
เพราะว่าความสิ้นไปแห่งตัณหา เป็นนิพพาน

พระผู้มีพระภาคทรงแสดงธรรมแก่พระราธะ