ธรรมประจำวัน

โสมนัสอาศัยเรือน ๖ เป็นไฉน คือ
บุคคลเมื่อเล็งเห็นการได้เฉพาะซึ่ง
รูปที่รู้ได้ด้วยจักษุ เสียงที่รู้ได้ด้วยโสต 
กลิ่นที่รู้ได้ด้วยฆานะ รสที่รู้ได้ด้วยชิวหา 
โผฏฐัพพะที่รู้ได้ด้วยกาย ธรรมารมณ์ที่รู้ได้ด้วยมโน
อันน่าปรารถนา น่าใคร่ น่าชอบใจ เป็นที่รื่นรมย์แห่งใจ
ประกอบด้วยโลกามิส โดยเป็นของอันตนได้เฉพาะ
หรือหวนระลึกถึงรูป เสียง กลิ่น รส โผฏฐัพพะ ธรรมารมณ์
ที่เคยได้เฉพาะในก่อนอันล่วงไปแล้ว ดับไปแล้ว แปรปรวนไปแล้ว 
ย่อมเกิดโสมนัสขึ้น โสมนัสเช่นนี้นี่เราเรียกว่า โสมนัสอาศัยเรือน