ธรรมประจำวัน

อุเบกขาอาศัยเนกขัมมะ ๖ เป็นไฉน คือ
บุคคลเมื่อทราบความไม่เที่ยง ความแปรปรวน
ความคลาย และความดับของรูป เสียง กลิ่น รส
โผฏฐัพพะ ธรรมารมณ์ทั้งหลายนั่นแล
แล้วเห็นด้วยปัญญาชอบตามความเป็นจริงอย่างนี้ว่า
รูป เสียง กลิ่น รส โผฏฐัพพะ ธรรมารมณ์ในก่อน
และในบัดนี้ทั้งหมดนั้น ไม่เที่ยง เป็นทุกข์
มีความแปรปรวนเป็นธรรมดา
ย่อมเกิดอุเบกขาขึ้น อุเบกขาเช่นนี้นั้น
ไม่ล่วงเลยรูป เสียง กลิ่น รส โผฏฐัพพะ ธรรมารมณ์ไปได้
เพราะฉะนั้น เราจึงเรียกว่าอุเบกขาอาศัยเนกขัมมะ