ธรรมประจำวัน

ภิกษุใดเป็นผู้มีความถือมั่นทิฐิของตน
มีความถือรั้น สละความเห็นของตนได้ยาก
ภิกษุนั้นย่อมเป็นผู้ ไม่มีความเคารพ
ไม่มีความยำเกรงแม้ในพระศาสดา...
แม้ในพระธรรม... แม้ในพระสงฆ์...
เป็นผู้ไม่ทำให้บริบูรณ์แม้ในสิกขา
ภิกษุผู้นั้นย่อมก่อการวิวาทให้เกิดขึ้นในสงฆ์
ซึ่งเป็นไปเพื่อมิใช่ประโยชน์เกื้อกูลแก่ชนหมู่มาก
เพื่อสิ่งไม่เป็นสุขแก่ชนหมู่มาก เพื่อความฉิบหาย
เพื่อสิ่งที่ไม่เป็นประโยชน์เกื้อกูลแก่ชนหมู่มาก
เพื่อทุกข์แก่เทวดาและมนุษย์ทั้งหลาย
ถ้าเธอทั้งหลายพิจารณาเห็นซึ่งมูลเหตุ
แห่งการวิวาทนั้นในภายในหรือภายนอกไซร้
เธอทั้งหลายพึงพยายามเพื่อละมูลเหตุ
แห่งการวิวาทที่เป็นบาปนั้นเสีย
ถ้าไม่พิจารณาเห็นซึ่งมูลเหตุแห่งการวิวาท
พึงปฏิบัติเพื่อไม่ให้มูลเหตุแห่งการวิวาทเห็นปานนั้นครอบงำ