อากังเขยยสูตร - ความว่าง
ถ้าภิกษุจะพึงหวังว่า ขอเราพึงเป็นที่รัก
เป็นที่ชอบใจ เป็นที่เคารพ
และเป็นผู้ควรยกย่องของ
เพื่อนพรหมจรรย์ทั้งหลายเถิด ดังนี้
ภิกษุนั้น พึงกระทำให้บริบูรณ์ในศีล
หมั่นประกอบธรรมเครื่องระงับจิตของตน
ไม่ทำฌานให้เหินห่าง
ประกอบด้วยวิปัสสนา พอกพูนสุญญาคาร
พระสูตร:
อากังเขยยสูตร พระไตรปิฎก ฉบับหลวง เล่มที่ ๑๒/๗๔/๔๓