อัปปฏิวิทิตสูตรที่ ๗ - ผู้ประพฤติเสมอในหมู่สัตว์ผู้ประพฤติไม่เสมอ
ธรรมทั้งหลายอันชนพวกใด แทงตลอดดีแล้ว
ชนพวกนั้น ย่อมไม่ถูกจูงไปในวาทะของชนพวกอื่น
บุคคลผู้รู้ดีทั้งหลาย รู้ทั่วถึงโดยชอบแล้ว
ย่อมประพฤติเสมอในหมู่สัตว์ผู้ประพฤติไม่เสมอ
พระสูตร:
อัปปฏิวิทิตสูตรที่ ๗ พระไตรปิฎก ฉบับหลวง ๑๕/๑๖/๕