จิตไม่มีเพศ และธรรมชาติของจิตจะแสวงหาความสงบสุขอยู่แล้วทุกคน แต่ร่างกายมีเพศและสังคมได้มอบความรับผิดชอบให้แต่ละเพศไม่เหมือนกัน ให้ผู้ชายรับผิดชอบในเรื่องบู๊ เช่น การล่าสัตว์ หญิงรับผิดชอบในเรื่องบุ๋น เช่น การเลี้ยงลูก การทำอาหาร ผู้ชายจะรับผิดชอบในเรื่องสร้างการงาน ผู้หญิงรับผิดชอบในเรื่องการใช้เงิน ฉะนั้น ผู้ชายจึงไปอยู่ในสนามรบกันเยอะ ผู้หญิงก็ไปอยู่ในวัดกันเยอะ เพื่อเอาบุญไป backup ผู้ชาย ดังนั้นผู้ชายเมื่ออยู่ในระบบสังคมมานาน ๆ ก็เลยมีโอกาสทำบาปมากกว่าผู้หญิง ส่วนผู้หญิงมีโอกาสทำบุญได้มากกว่าผู้ชาย แต่ผู้ชายจะได้บารมีมากกว่าผู้หญิงนะ ผู้ชายจะมีความแกล้วกล้ามากกว่าและจะเตลิดไปกับความรับผิดชอบที่สังคมมอบหมายให้ ไปบู๊กันอยู่ในแวดวงธุรกิจก็ดี การเมืองก็ดี สงครามก็ดี พอถึงจุดหนึ่งแรงขับภายในแห่งทุกข์และแรงแสวงหาสุขจะทำให้เค้าเข้ามาเอง และพอเค้าเข้ามาแล้วก็จะไปได้เร็วเพราะเค้ามีบารมีและกล้า แต่ในขณะที่ผู้ชายยังมัวไปเตลิดอยู่นั้นผู้หญิงจะมาเป็นหลักก่อน เป็นหลักให้ครอบครัวได้ คือใครคนใดคนหนึ่งในครอบครัวจะต้องเป็นพระ จะเป็นพ่อพระก็ได้หรือแม่พระก็ได้ ถ้าบู๊ทั้งสองคนนี่ครอบครัวแตก บู๊ได้คนเดียวและอีกคนหนึ่งจะต้องเป็นพระ ถ้าผู้หญิงบู๊มากผู้ชายต้องเป็นพ่อพระ ถ้าผู้ชายบู๊มากผู้หญิงต้องเป็นแม่พระ จึงจะประคองครอบครัวกันไปได้ และทำให้ลูก ๆ พออยู่ได้ไม่แตกร้าว

ดังนั้น ไม่ต้องห่วงผู้ชายเค้า ถ้าเค้ามาแล้วเค้าจะแซงพวกผู้หญิงได้เยอะ ผู้หญิงก็ไม่ต้องรีรอ ถึงเราจะเป็นเต่า เราเดินไม่หยุดนะ กระต่ายมาทีหลังอาจจะถึงเส้นชัยทีหลังเราก็ได้

จำไว้ว่าจิตไม่มีเพศ ไม่ว่าเพศอะไรก็เข้านิพพานได้หมด