ธรรมประจำวัน

เบญจกามคุณที่ท่านทั้งหลายเคยสัมผัสด้วยใจมาแล้ว
ล่วงไปแล้ว ดับไปแล้ว แปรปรวนไปแล้ว
จิตเมื่อเกิด พึงเกิดขึ้นในเบญจกามคุณที่เป็นปัจจุบันมาก
ที่เป็นอนาคตน้อย
ท่านทั้งหลายปรารถนาประโยชน์แก่ตน
พึงทำความไม่ประมาทในเบญจกามคุณนั้น
และให้เป็นเครื่องรักษาจิตแล้ว
เพราะเหตุนั้นแหละ อายตนะอันบุคคลจำต้องรู้ไว้ คือ
จักษุดับ ณ ที่ใด รูปสัญญาก็สิ้นไป ณ ที่นั้น
หูดับ ณ ที่ใด สัททสัญญาก็สิ้นไป ณ ที่นั้น
จมูกดับ ณ ที่ใด คันธสัญญาก็สิ้นไป ณ ที่นั้น
ลิ้นดับไป ณ ที่ใด รสสัญญาก็สิ้นไป ณ ที่นั้น
กายดับ ณ ที่ใด โผฏฐัพพสัญญาก็สิ้นไป ณ ที่นั้น
ใจดับ ณ ที่ใด ธรรมสัญญาก็สิ้นไป ณ ที่นั้น