ธรรมประจำวัน

บุคคลผู้อันตัณหาและทิฐิอาศัยอยู่แล้ว
ย่อมมีความหวั่นไหว
สำหรับผู้ไม่มีตัณหาและทิฐิอาศัย
ย่อมไม่มีความหวั่นไหว
เมื่อไม่มีความหวั่นไหว ก็มีความสงบ
เมื่อมีความสงบ ก็ไม่มีตัณหาตัวน้อมไปสู่ภพ
เมื่อไม่มีตัณหาตัวน้อมไปสู่ภพ ก็ไม่มีการมาเกิด ไปเกิด
เมื่อไม่มีการมาเกิดไปเกิด ก็ไม่มีจุติและอุปบัติ
เมื่อไม่มีจุติและอุปบัติ ก็ไม่มีโลกนี้ ไม่มีโลกหน้า
ไม่มีระหว่างกลางทั้งสองโลก
นี่แหละที่สุดแห่งทุกข์

พระสารีบุตรแสดงธรรมแก่พระฉันนะ