ธรรมประจำวัน

ชนเหล่าใดก้าวล่วงตัณหาเครื่องร้อยรัด
ในทุกขเวทนา ในสุขเวทนา และในอทุกขมสุขเวทนา
ชนเหล่านั้นเป็นผู้ตั้งมั่นไม่หวั่นไหวเหมือนเสาเขื่อน
เป็นผู้ไม่ฟูขึ้นและไม่ฟุบลง
ชนเหล่านั้นย่อมไม่ติดอยู่ในลาภ ความเสื่อมลาภ
ยศ ความเสื่อมยศ นินทา สรรเสริญ สุข และทุกข์ทั้งหมด
ดังหยาดน้ำไม่ติดอยู่บนใบบัว ฉะนั้น
นักปราชญ์ทั้งหลายมีความสุขและได้ชัยชนะในที่ทุกแห่งไป