ธรรมประจำวัน

อสัตบุรุษในโลกนี้ เป็นผู้ออกจากสกุลสูงบวชแล้ว
ย่อมพิจารณาเห็นดังนี้ว่า
เราเป็นผู้ออกจากสกุลสูงบวชแล้ว
ส่วนภิกษุอื่นเหล่านี้
มิใช่เป็นผู้ออกจากสกุลสูงบวชแล้ว
อสัตบุรุษนั้นจึงยกตน ข่มผู้อื่น
เพราะความเป็นผู้มีสกุลสูงนั้น
นี้คือ อสัปปุริสธรรม
ส่วนสัตบุรุษแล ย่อมพิจารณาเห็นดังนี้ว่า
ธรรมคือความโลภ ความโกรธ ความหลง
ย่อมไม่ถึงความหมดสิ้นไปเพราะความเป็นผู้มีสกุลสูงเลย
ถึงแม้ภิกษุไม่ใช่เป็นผู้ออกจากสกุลสูงบวชแล้ว
แต่เป็นผู้ปฏิบัติธรรมสมควรแก่ธรรม
ปฏิบัติชอบ ประพฤติธรรมอันสมควร
คนทั้งหลายก็ต้องบูชาสรรเสริญ เธอในที่นั้นๆ
สัตบุรุษนั้นทำการปฏิบัติแต่ภายในเท่านั้น
ไม่ยกตน ไม่ข่มผู้อื่น เพราะความเป็นผู้มีสกุลสูงนั้น
นี้คือ สัปปุริสธรรม