ธรรมประจำวัน

ภิกษุในธรรมวินัยนี้
อาศัยพระศาสดา
หรือเพื่อนพรหมจรรย์รูปใดรูปหนึ่ง
ผู้ตั้งอยู่ในฐานะครู
ซึ่งเป็นที่เข้าไปตั้งความละอาย ความเกรงกลัว
ความรักและความเคารพไว้อย่างแรงกล้า
นี้เป็นเหตุ เป็นปัจจัยข้อที่ ๑
ย่อมเป็นไปเพื่อได้ปัญญา
อันเป็นเบื้องต้นแห่งพรหมจรรย์ที่ยังไม่ได้
เพื่อความงอกงามไพบูลย์ เจริญบริบูรณ์แห่งปัญญาที่ได้แล้ว