แสงธรรมแห่งพระไตรปิฎก

ภิกษุพวกหนึ่ง รวมถึงภิกษุผู้เป็นอนาคามี กราบทูลพระพุทธเจ้าว่า พวกตนมีศีลสมบูรณ์แล้ว ทรงซึ่งธุดงค์ เป็นพหูสูต อยู่ในเสนาสนะอันสงัด ได้ฌาน และเชื่อว่า จักบรรลุพระอรหัตได้ในวันที่ปรารถนา

พระศาสดาจึงตรัสว่าภิกษุไม่ควรจะเห็นว่าทุกข์ในภพของตนน้อยด้วยคุณของความเป็นผู้มีศีลบริสุทธิ์  หรือด้วยคุณของความสุขของพระอนาคามี เมื่อยังไม่ถึงความสิ้นอาสวะ ก็ไม่พึงให้ความคิดว่าเราถึงสุขแล้ว เกิดขึ้น

แล้วทรงตรัสพระคาถาว่า

ภิกษุยังไม่ถึงความสิ้นอาสวะ อย่าเพิ่งวางใจ ด้วยเหตุสักว่าศีลและวัตร ด้วยความเป็นพหูสูต ด้วยอันได้สมาธิ ด้วยอันนอนในที่สงัด หรือด้วยเหตุเพียงรู้ว่า เราถูกต้องสุขในเนกขัมมะซึ่งปุถุชนเสพไม่ได้แล้ว

ในกาลจบเทศนา ภิกษุเหล่านั้นตั้งอยู่ในพระอรหัต พระธรรมเทศนาได้มีประโยชน์แม้แก่บุคคลผู้ประชุมกัน ดังนี้



อ่าน ภิกษุมากรูป
อ่าน คาถาธรรมบท ธัมมัตถวรรค