แสงธรรมแห่งพระไตรปิฎก

เมื่อทรงเป็นชฏิลชื่อว่า มาตังคะ มีความเพียรแรงกล้า มีจิตมั่นคง

ชฏิลมาตังคะและพราหมณ์คนหนึ่งอยู่ใกล้ฝั่งแม่น้ำคงคา พราหมณ์ได้เห็นอาศรมของท่านข้างเหนือน้ำ บริภาษท่านในที่นั้น แล้วแช่งให้ท่านศีรษะแตก ถ้าท่านพึงโกรธต่อพราหมณ์นั้น ถ้าท่านไม่คุ้มครองศีล พึงทำพราหมณ์นั้นให้เป็นเถ้าได้

นพราหมณ์นั้นโกรธเคือง มีใจประทุษร้าย แช่งท่านมุ่งหมายจะให้ศีรษะแตก คำแช่งนั้นจะตกลงบนศีรษะของเขาเอง ท่านช่วยเปลื้องเขาให้พ้นโดยควร

ท่านตามรักษาศีลของท่าน มิใช่รักษาชีวิต เพราะในเวลานั้น ท่านเป็นผู้มีศีลเพราะเหตุแห่งโพธิญาณ

อ่าน มาตังคจริยา