แสงธรรมแห่งพระไตรปิฎก

เมื่อทรงเป็นกุญชรเลี้ยงมารดาอยู่ในป่าหิมพานต์ ในกาลนั้นในพื้นแผ่นดินนี้ ไม่มีอะไรที่จะเสมอด้วยศีลคุณของพระโพธิสัตว์

พรานป่าพบท่านในป่าใหญ่แล้ว ได้กราบทูลแด่พระราชาว่า มีช้างมงคลอันสมควรเป็นพระที่นั่งทรงในป่าใหญ่ ที่จับเข้าที่งวงเท่านั้น ช้างนั้นก็จะมา ณ ที่นี้เอง

ฝ่ายพระราชาได้ทรงฟังคำของพรานป่านั้นแล้วทรงดีพระทัย ทรงส่งควาญช้างไป ได้พบช้างกำลังถอนเง่าบัวอยู่ในสระบัวหลวงเพื่อต้องการเลี้ยงมารดา

ควาญช้างรู้ศีลคุณของท่าน พิจารณาดูลักษณะ แล้วได้จับเข้าที่งวงของท่าน ในกาลนั้น กำลังของพระโพธิสัตว์ที่มีอยู่ในกายตามปรกติอันใด วันนี้กำลังของท่านนั้นเสมอเหมือนกับกำลังของช้างหลายพัน ถ้าท่านโกรธควาญช้าง ก็พึงสามารถจะเหยียบย่ำเขาเหล่านั้น

แต่ถึงแม้ท่านจะถูกใส่ไว้ในเสาตลุงท่านก็ไม่ทำจิตโกรธเคือง เพื่อรักษาศีล เพื่อบำเพ็ญบารมีให้บริบูรณ์

ถ้าเขาเหล่านั้นพึงทำลายท่านด้วยขวานและหอก ท่านก็จะไม่โกรธเขาเหล่านั้นเลยเพราะเกลัวศีลของท่านจะขาด

อ่าน สีลวนาคจริยา