แสงธรรมแห่งพระไตรปิฎก

เมื่อทรงเป็นพระยาเนื้อชื่อรุรุ มีขนสีเหลืองคล้ายหลอมทองคำ ประกอบด้วยศีลอันบริสุทธิ์ยิ่ง ครั้งนั้น บุรุษถูกเจ้าหนี้ทวงถาม จึงโดดลงในแม่น้ำ เขาถูกกระแสน้ำพัดไปในแม่น้ำใหญ่ ตลอดคืนตลอดวัน ร้องไห้คร่ำครวญ ลอยไปในท่ามกลางคงคา

พระยาเนื้อฟังเสียงผู้ร้องไห้คร่ำครวญแล้ว ไปยืนอยู่ที่ฝั่งคงคา ได้ทำความกรุณาแก่เขา สละชีวิตของตนว่ายน้ำไปนำเขามาในเวลากลางคืน เมื่อเขาหายเหน็ดเหนื่อยล้าแล้ว ได้กล่าวกะเขาว่า อย่าบอกเรื่องของตนแก่ใคร ๆ

เขาไปยังพระนครแล้ว พระราชาตรัสถาม จึงกราบทูลเพราะต้องการทรัพย์ ได้พาพระราชาเข้ามายังที่อยู่

พระยาเนื้อกราบทูลเหตุการณ์ทุกอย่างแด่พระราชาแล้ว ทรงสอดลูกศรจะยิงบุรุษนั้น ตรัสว่า จักฆ่าคนลามกผู้ประทุษร้ายมิตรเสียในที่นี้

พระยาเนื้อตามรักษาคนประทุษร้ายมิตรนั้น ได้มอบตนถวายว่า จะกระทำตามพระราชประสงค์ของพระราชา ตนตามรักษาศีลของตน ไม่ใช่ตามรักษาชีวิต พระยาเนื้อเป็นผู้มีศีลเพราะเหตุแห่งโพธิญาณนั่นเอง

อ่าน รุรุมิคจริยา