ทุติยสังคามวัตถุสูตร
ว่าด้วย
ผู้แย่งชิงย่อมถูกแย่งชิงกลับ
เหตุการณ์
พระเจ้าแผ่นดินมคธอชาตศัตรูยกทัพไปรุกรานพระเจ้าปเสนทิโกศลถึงแคว้นกาสี พระเจ้าปเสนทิโกศลทรงชนะและทรงจับพระเจ้าอชาตสัตรูเป็นเชลยศึก ยึดพลช้าง พลม้า พลรถ พลเดินเท้าทั้งหมด แล้วปล่อยพระเจ้าอชาตศัตรูไป
เมื่อภิกษุนำเรื่องมากราบทูลพระผู้มีพระภาค พระผู้มีพระภาคได้ทรงภาษิตพระคาถาว่า
บุรุษจะแย่งชิงเขาได้ ก็ชั่วกาลที่การแย่งชิงของเขายังพอสำเร็จได้ แต่เมื่อใด คนเหล่าอื่นย่อมแย่งชิง ผู้แย่งชิงนั้น ย่อมถูกเขากลับแย่งชิงคืน
เพราะว่าคนพาลย่อมสำคัญว่า เป็นฐานะ ตราบเท่าที่บาปยังไม่ให้ผล แต่บาปให้ผลเมื่อใด คนพาลย่อมเข้าถึงทุกข์เมื่อนั้น
ผู้ฆ่าย่อมได้รับการฆ่าตอบ ผู้ชนะย่อมได้รับการชนะตอบ ผู้ด่าย่อมได้รับการด่าตอบ และผู้ขึ้งเคียดย่อมได้รับความขึ้งเคียดตอบ
เพราะความหมุนเวียนแห่งกรรม ผู้แย่งชิงนั้น ย่อมถูกเขากลับแย่งชิงคืน
อ่าน ทุติยสังคามวัตถุสูตร
อ้างอิง
ทุติยสังคามวัตถุสูตร พระไตรปิฎก ฉบับหลวง เล่มที่ ๑๕ ข้อที่ ๓๗๒-๓๗๕ หน้า ๑๐๕-๑๐๗
ชุดที่
ลำดับที่
17