แสงธรรมแห่งพระไตรปิฎก

สมัยต่อมาจากพระพุทธเจ้าพระนามว่า สุมนะ พระพุทธเจ้าพระนามว่า เรวตะ ได้อุบัติขึ้น มีพระคุณสูงสุดไม่มีใครเปรียบเทียบเสมอ

พระชาติ

ทรงเป็นกษัตริย์โดยพระชาติของนครชื่อว่า สุธัญญกะ
พระชนกพระนามว่า วิปุละ
พระชนนีพระนามว่า พระนางวิปุลา
พระมเหสีพระนามว่า สุทัสนา
พระราชโอรสพระนามว่า วรุณ
มีพระสนมนารีกำนัลใน ๓ โกฏ ๓๐๐,๐๐๐ นาง
มีปราสาทอันประเสริฐ ๓ ปราสาท ชื่อว่า สุทัสนะ รัตนัคฆิ และอาเวฬะ
ทรงครองเรือนอยู่ ๖,๐๐๐ ปี

ออกบวช บำเพ็ญเพียร ตรัสรู้ และประกาศธรรมจักร

พระองค์ทรงเห็นนิมิต ๔ ประการแล้ว เสด็จออกผนวชด้วยรถอันเป็นราชยานที่นั่งต้น ทรงบำเพ็ญเพียรอยู่ ๗ เดือนเต็ม ก็ได้ตรัสรู้พระสัมโพธิญาณ

พรหมทูลอาราธนาแล้ว ทรงประกาศธรรมจักร ประทับอยู่ ณ วรุณาราม

ธรรมาภิสมัย ๓ วาระ

ธรรมาภิสมัยครั้งที่ ๑ มีผู้ตรัสรู้คำนวณไม่ได้

ธรรมาภิสมัยครั้งที่ ๒ ทรงแสดงธรรมแก่พระเจ้าอรินทมหาราช ธรรมาภิสมัยได้มีแก่มนุษย์และเทวดา ๑,๐๐๐ โกฏิ

ธรรมาภิสมัยครั้งที่ ๓ ทรงแสดงธรรมเมื่อเสด็จออกจากที่เร้น ๗ วัน ธรรมาภิสมัยได้มีแก่มนุษย์และเทวดาในผลชั้นสูง ๑๐๐ โกฏิ

ประชุมพระสาวก ๓ ครั้ง

ครั้งที่ ๑ พระภิกษุมาประชุมกัน จำนวนเกินที่จะนับได้

ครั้งที่ ๒ พระภิกษุมาประชุมกัน ๑๐๐,๐๐๐ โกฏิ

ครั้งที่ ๓ พระองค์ทรงประชวรจวนจะเสด็จนิพพาน พระภิกษุผู้ขีณาสพมาเฝ้าเพื่อทูลถามอาการประชวร มาประชุมกัน ๓๐๐,๐๐๐ โกฏิ

บุคคลสำคัญ

พระอัครสาวก : พระวรุณเถระและพระพรหมเทวเถระ
พระอุปัฏฐาก : พระสัมภวะเถระ
พระอัครสาวิกา : พระภัททาเถรีและพระสุภัททาเถรี
อัครอุปัฏฐาก : วรุณอุบาสกและสรภอุบาสก
อุปัฏฐายิกา : ปาลาอุบาสิกาและอุปปาลาอุบาสิกา

ไม้โพธิพฤกษ์

ต้นกากะทิง

พระชนมายุ พระวรกาย และพระรัศมี

ทรงมีพระชนมายุ ๖๐,๐๐๐ ปี
สูง ๘๐ ศอก
พระรัศมีอันเป็นระเบียบที่เกิดในพระพุทธสรีระสว่างไสวไปทั่วทิศ แผ่ไปโยชน์หนึ่งโดยรอบทั้งกลางวันและกลางคืน

เสด็จนิพพาน

เมื่อพระเรวตพุทธเจ้าเสด็จนิพพานแล้ว พระธาตุของพระองค์แผ่ไปกว้างขวาง

พระพุทธพยากรณ์พระโคตมพุทธเจ้า

สมัยนั้น พระพุทธเจ้าโคดมเป็นพราหมณ์นามว่า อติเทพ

ได้เข้าไปเฝ้าพระเรวตพุทธเจ้าแล้ว ถึงพระองค์เป็นสรณะ ได้ชมเชยศีล สมาธิ และพระปัญญาคุณอันยอดเยี่ยมของพระเรวตพุทธเจ้าแล้ว ถวายจีวรแก่พระองค์ตามกำลัง

พระเรวตพุทธเจ้า ทรงประทานพยากรณ์ว่า  “ผู้นี้จักได้เป็นพระพุทธเจ้าในโลก”

เมื่อพราหมณ์อติเทพได้ฟังพระพุทธพยากรณ์นั้นแล้ว ยังจิตให้เลื่อมใสอย่างยิ่ง ได้อธิษฐานวัตรในการบำเพ็ญบารมี ๑๐ ให้ยิ่งขึ้นไป แม้ครั้งนั้น พราหมณ์อติเทพได้ระลึกถึงพระพุทธการกธรรม แล้วตามเพิ่มพูนว่า ตนจักนำมาซึ่งธรรมนั้น อันเป็นธรรมที่ปรารถนายิ่ง

อ่าน เรวตพุทธวงศ์ที่ ๕