แสงธรรมแห่งพระไตรปิฎก

ในมัณฑกัปนั้น มีพระพุทธเจ้าผู้มียศมากนามว่าอัตถทัสสี ทรงกำจัดความมืดใหญ่ออก

พระชาติ

ทรงเป็นกษัตริย์โดยพระชาติของนครชื่อว่า โสภณะ
พระชนกพระนามว่า สาคระ
พระชนนีพระนามว่า พระนางสุทัสนา
พระมเหสีพระนามว่า วิสาขา
พระราชโอรสพระนามว่า เสละ
มีพระสนมนารีกำนัลใน ๓๓,๐๐๐ นาง
มีปราสาทอันประเสริฐ ๓ ปราสาท ชื่อ อมรคิ สุรคิ และคิริพาหนะ
ทรงครองเรือนอยู่ ๑๐,๐๐๐ ปี

ออกบวช บำเพ็ญเพียร ตรัสรู้ และประกาศธรรมจักร

พระองค์ทรงเห็นนิมิต ๔ ประการแล้ว เสด็จออกผนวชด้วยอัสวราชยาน ทรงบำเพ็ญเพียรอยู่ ๘ เดือนเต็ม ก็ได้ตรัสรู้พระสัมโพธิญาณ

พรหมทูลอาราธนาแล้ว ทรงประกาศธรรมจักร ณ อโนมอุทยาน

ธรรมาภิสมัย ๓ วาระ

ธรรมาภิสมัยครั้งที่ ๑ ทรงประกาศพระธรรมจักร ธรรมาภิสมัยได้มีแก่สัตว์ ๑๐๐,๐๐๐ โกฏิ

ธรรมาภิสมัยครั้งที่ ๒ ทรงแสดงธรรมเมื่อเสด็จจาริกไปในเทวโลก ธรรมาภิสมัยได้มีแก่ทวยเทพ ๑๐๐,๐๐๐ โกฏิ

ธรรมาภิสมัยครั้งที่ ๓ ทรงแสดงธรรมในสำนักพระพุทธบิดา ธรรมาภิสมัยได้มีแก่สัตว์ ๑๐๐,๐๐๐ โกฏิ

ประชุมพระสาวก ๓ ครั้ง

ครั้งที่ ๑ พระภิกษุขีณาสพมาประชุมกัน ๙๘,๐๐๐

ครั้งที่ ๒ พระภิกษุขีณาสพมาประชุมกัน ๘๘,๐๐๐

ครั้งที่ ๓ พระภิกษุขีณาสพมาประชุมกัน ๗๘,๐๐๐

บุคคลสำคัญ

พระอัครสาวก : พระสันตเถระและพระอุปสันตเถระ
พระอุปัฏฐาก : พระอภัยเถระ
พระอัครสาวิกา : พระธรรมาเถรีและสุธรรมาเถรี
อัครอุปัฏฐาก : นกุลอุบาสกและนิสภอุบาสก
อุปัฏฐายิกา : มกิลาอุบาสิกาและสุนันทาอุบาสิกา

ไม้โพธิพฤกษ์

ต้นจำปา

พระชนมายุ พระวรกาย และพระรัศมี

ทรงมีพระชนมายุ ๑๐๐,๐๐๐ ปี
สูง ๘๐ ศอก
ทรงสง่างามดังพญารัง เหมือนพระจันทร์เต็มดวง
มีพระรัศมีหลายร้อยเป็นปกติ แผ่ไปหนึ่งโยชน์ทั้งเบื้องบนเบื้องต่ำ ทั้งทิศน้อยทิศใหญ่ทุกเมื่อ

เสด็จนิพพาน

พระอัตถทัสสีพุทธเจ้าเสด็จนิพพาน ณ อโนมอุทยาน

พระพุทธพยากรณ์พระโคตมพุทธเจ้า

สมัยนั้น พระพุทธเจ้าโคดมเป็นชฎิล มีตบะอันรุ่งเรือง ชื่อว่า สุสิมะ ประชาชนยกย่องว่าเป็นผู้ประเสริฐสุดในแผ่นดิน

ได้นำดอกมณฑารพ ดอกประทุม ดอกปาริชาตอันเป็นทิพย์จากเทวโลกมาบูชาพระสัมพุทธเจ้า

พระอัตถทัสสีพุทธเจ้าทรงประทานพยากรณ์ว่า ใน ๑,๘๐๐ กัป ผู้นี้จักได้เป็นพระพุทธเจ้าในโลก

เมื่อได้ฟังพระพุทธพยากรณ์นั้นแล้ว ก็มีใจยินดีโสมนัส ได้อธิษฐานวัตรในการบำเพ็ญบารมี ๑๐ ประการให้ยิ่งขึ้นไป

อ่าน อัตถทัสสีพุทธวงศ์ที่ ๑๔