แสงธรรมแห่งพระไตรปิฎก

ในกัปต่อจากพระสิทธัตถพุทธเจ้า มีพระพุทธเจ้าพระนามว่า ติสสะ ผู้ไม่มีบุคคลเปรียบเสมอ มีศีลไม่มีที่สุด ทรงยศนับมิได้ เป็นนายกชั้นเลิศของโลก

พระชาติ

ทรงเป็นกษัตริย์โดยพระชาติของนครชื่อว่า เขมกะ
พระชนกพระนามว่า ชนสันทะ
พระชนนีพระนามว่า พระนางปทุมา
พระมเหสีพระนามว่า สุภัททา
พระราชโอรสพระนามว่า อานันทะ
มีพระสนมนารีกำนัลใน ๓๐,๐๐๐ นาง
มีปราสาทอันประเสริฐ ๓ ปราสาท ชื่อ คุณเสลา นาทิยะ และนิสภะ
ทรงครองเรือนอยู่ ๗,๐๐๐ ปี

ออกบวช บำเพ็ญเพียร ตรัสรู้ และประกาศธรรมจักร

พระองค์ทรงเห็นนิมิต ๔ ประการแล้ว เสด็จออกผนวชด้วยอัสวราชยาน ทรงบำเพ็ญเพียรอยู่ครึ่งเดือนเต็ม ก็ได้ตรัสรู้พระสัมโพธิญาณ

พรหมทูลอาราธนาแล้ว ทรงประกาศธรรมจักร ณ ยสวดีทายวันอันประเสริฐ

ทรงสั่งสอนถึงความบริสุทธิ์ไปในหมื่นโลกธาตุ

ธรรมาภิสมัย ๓ วาระ

ธรรมาภิสมัยครั้งที่ ๑ ทรงแสดงพระธรรมเทศนา ยังสัตว์ให้ตรัสรู้ ๑๐๐ โกฏิ

ธรรมาภิสมัยครั้งที่ ๒ ทรงแสดงพระธรรมเทศนา ยังสัตว์ให้ตรัสรู้ ๙๐ โกฏิ

ธรรมาภิสมัยครั้งที่ ๓ ทรงแสดงพระธรรมเทศนา ยังสัตว์ให้ตรัสรู้ ๖๐ โกฏิ

ประชุมพระสาวก ๓ ครั้ง

ครั้งที่ ๑ พระภิกษุขีณาสพมาประชุมกัน ๑๐๐,๐๐๐ 

ครั้งที่ ๒ พระภิกษุขีณาสพมาประชุมกัน ๙๐ โกฏิ

ครั้งที่ ๓ พระภิกษุขีณาสพมาประชุมกัน ๘๐ โกฏิ

บุคคลสำคัญ

พระอัครสาวก : พระพรหมเทวเถระและพระอุทยเถระ
พระอุปัฏฐาก : พระสมคะเถระ
พระอัครสาวิกา : พระผุสสาเถรีและพระสุทัตตาเถรี
อัครอุปัฏฐาก : สัมพลอุบาสกและศิริอุบาสก
อุปัฏฐายิกา : กิสาโคตมีอุบาสิกาและอุปเสนาอุบาสิกา

ไม้โพธิพฤกษ์

ไม้ประดู่

พระชนมายุ พระวรกาย และพระรัศมี

ทรงมีพระชนมายุ ๑๐๐,๐๐๐ ปี
สูง ๖๐ ศอก
ทรงปรากฏดังเขาหิมวันต์

เสด็จนิพพาน

พระติสสพุทธเจ้าเสด็จนิพพาน ณ นันทาราม

พระสถูปของพระองค์สูง ๓ โยชน์ ประดิษฐานอยู่ที่นันทารามนั้น

พระพุทธพยากรณ์พระโคตมพุทธเจ้า

สมัยนั้น พระพุทธเจ้าโคดมเป็นพระมหากษัตริย์พระนามว่า สุชาต

ละทิ้งโภคสมบัติเป็นอันมากแล้ว ออกบวชเป็นฤาษี เมื่อบวชแล้ว พระติสสพุทธเจ้าจึงเสด็จอุบัติ

เมื่อได้ฟังเสียงว่า พุทโธ จึงเกิดปิติ เอามือทั้งสองประคองดอกมณฑารพ ดอกปทุม และดอกปาริชาต เข้าไปเฝ้า เอาดอกไม้นั้นถือกั้นเป็นร่มให้พระติสสพุทธเจ้า 

พระติสสพุทธเจ้าทรงประทานพยากรณ์แก่พระองค์ว่า ในกัปที่ ๙๒ แต่กัปนี้ จักได้เป็นพระพุทธเจ้าในโลก

เมื่อพระองค์ได้ฟังพระพุทธพยากรณ์แล้ว ยังจิตให้เลื่อมใสอย่างยิ่ง ได้อธิษฐานวัตรในการบำเพ็ญบารมี ๑๐ ประการยิ่งขึ้นไป

อ่าน ติสสพุทธวงศ์ที่ ๑๗