แสงธรรมแห่งพระไตรปิฎก

พระผู้มีพระภาคทรงให้ภิกษุทั้งหลายออกจาริกเพื่อประโยชน์สุข และเกื้อกูลแก่เทวดาและมนุษย์ โดยไม่ให้ไปทางเดียวกันสองรูป ทรงให้ภิกษุแสดงธรรมงามในเบื้องต้น งามในท่ามกลาง งามในที่สุด และประกาศพรหมจรรย์พร้อมทั้งอรรถทั้งพยัญชนะครบบริบูรณ์ บริสุทธิ์ เพื่อให้บุคคลผู้มีกิเลสน้อยรู้ถึงธรรม

มารผู้มีใจบาปเข้าไปเฝ้าพระผู้มีพระภาค พระองค์ทรงกล่าวกับมารว่าทรงเป็นผู้พ้นแล้วจากบ่วงทั้งปวง ปราศจากความพอใจในอารมณ์เหล่านี้ คือ รูป เสียง กลิ่น รส โผฏฐัพพะ ทำให้มารมีทุกข์ เสียใจ จึงหายตัวไป

พระพุทธเจ้าทรงอนุญาตให้ภิกษุทำการบรรพชาและอุปสมบทให้กุลบุตรทั้งหลายด้วยไตรสรณคมน์ โดยการให้กุลบุตร ปลงผมและหนวด ครองผ้ากาสายะ ทำผ้าอุตราสงค์เฉวียงบ่า กราบเท้าภิกษุทั้งหลาย นั่งกระหย่งประคองอัญชลี แล้วว่าสรณคมน์ ขอถึงพระพุทธเจ้า พระธรรมและพระสงฆ์ เป็นที่พึ่ง จำนวน ๓ วาระ     

อ่าน พ้นจากบ่วง
อ่าน ทรงอนุญาตบรรพชาด้วยไตรสรคมณ์