แสงธรรมแห่งพระไตรปิฎก

พระเจ้าพรหมทัตกาสิกราชแห่งนครพาราณสี ยกทัพไปตีพระเจ้าทีฆีติโกศลราช พระเจ้าทีฆีโกศลราชเป็นกษัตริย์ที่มีทรัพย์และกำลังพลน้อยกว่า จึงพามเหสีหนีศึกออกมาด้วยการปลอมตัวเป็นปริพาชกแล้วเข้าไปอาศัยอยู่ที่บ้านช่างหม้อที่ชานเมืองแห่งหนึ่งในนครพาราณสี

หลังจากนั้น พระมเหสีก็ได้ให้กำเนิดบุตรชายชื่อว่าทีฆาวุราชกุมาร  พระเจ้าทีฆีติโกศลราชส่งบุตรชายไปไว้นอกเมือง ด้วยเกรงว่าหากพระเจ้าพรหมทัตกาสิกราชรู้ จะสั่งประหารชีวิตทั้งสามพระองค์

ต่อมา พระเจ้าพรหมทัตกาสิกราชจับพระเจ้าทีฆีติโกศลราชและภรรยาได้ ก็สั่งให้มัดประจานรอบเมืองแล้วประหารเสีย ทีฆาวุราชกุมารมาเห็นเข้า พระเจ้าทีฆีติโกศลราชก็ได้ตะโกนสั่งเสียบุตรว่า
อย่าได้จองเวรให้ยืดเยื้อ อย่าแตกร้าวจากมิตรเร็วนัก เวรทั้งหลายนั้นไม่พึงระงับเพราะเวร เวรนั้นระงับแล้วเพราะไม่จองเวร

ภายหลัง ทีฆาวุราชกุมารได้มาเป็นคนสนิทของพระเจ้าพรหมทัตกาสิกราช และมีโอกาสที่จะสามารถสังหารพระเจ้าพรหมทัตกาสิกราชได้ แต่เมื่อนึกถึงคำสั่งเสียของพระราชบิดา ก็ตัดสินใจไม่ลงมือทำ และเล่าความจริงให้พระเจ้าพรหมทัตกาสิกราชฟังว่าตนคือใคร  ทั้งคู่ให้ชีวิตกันและกัน และพระเจ้าพรหมทัตก็ยกแผ่นดินและทรัพย์สินเดิมของพระเจ้าทีฆีติโกศลราชคืนให้ทีฆาวุราชกุมาร พร้อมทั้งยกธิดาของตนให้อภิเษกสมรสด้วย