ยุธัญชยจริยา
ว่าด้วย
พระจริยาวัตรของยุธัญชยกุมาร
เหตุการณ์
การบำเพ็ญเนกขัมมบารมีของพระโพธิสัตว์เมื่อทรงเป็นยุธัญชัยกุมาร
เมื่อทรงเป็นพระราชโอรสของพระเจ้าสัพพทัตตราช นามว่า ยุธัญชัย มีบริวาร ยศหาประมาณมิได้ สลดใจเพราะได้เห็นหยาดน้ำค้างที่เหือดแห้งเพราะแสงพระอาทิตย์ ได้ทำความเป็นอนิจจังนั้นให้เป็นปุเรจาริก พอกพูนความสังเวช ทูลขอบรรพชากับพระมารดาและพระบิดา มหาชนพร้อมทั้งพระราชบิดา นางสนม ชาวนิคม และชาวแว่นแคว้นร้องไห้ร่ำไร
ทรงไม่ห่วงใย สละราชสมบัติในแผ่นดิน หมู่ญาติ บริวารชน และยศศักดิ์ทั้งสิ้นไม่คิดถึงเลยเพราะเหตุแห่งโพธิญาณ
จะทรงเกลียดพระมารดาพระบิดาก็หามิได้ จะเกลียดยศศักดิ์อันยิ่งใหญ่ก็หามิได้ แต่พระสัพพัญญุตญาณเป็นที่รักของท่าน ฉะนั้น จึงสละราชสมบัติ
อ่าน ยุธัญชยจริยา
อ้างอิง
ยุธัญชยจริยา พระไตรปิฎก ฉบับหลวง เล่มที่ ๓๓ ข้อที่ ๒๑ หน้า ๓๙๓
ชุดที่
ลำดับที่
22