แสงธรรมแห่งพระไตรปิฎก

พระราหุลอุปสมบทเป็นภิกษุ เมื่ออายุ 20 ปี โดยมีพระสารีบุตรเถระเป็นพระอุปัชฌาย์ และพระโมคคัลลานเถระเป็นกรรมวาจาจารย์ 

พระผู้มีพระภาคได้ทรงพระดำริว่า พระราหุลเถระยังไม่ได้บรรลุอริยภูมิตราบใด  พระผู้มีพระภาคเจ้าก็ทรงโอวาทพระเถระนั้น  ตราบนั้น และได้ทรงประทานโอวาทแก่พระราหุลอยู่เนืองๆ ว่า

เธอละกามคุณห้ามีรูปเป็นที่รัก  เป็นที่รื่นรมย์ใจ  ออกบวชด้วยศรัทธาแล้ว  จงกระทำที่สุดทุกข์ จงคบกัลยาณมิตร  จงเสพที่นอนที่นั่งอันสงัดเงียบ  ปราศจากเสียงกึกก้อง  จงรู้จักประมาณในโภชนะ

เธออย่าได้กระทำความอยากในวัตถุเป็นที่เกิดตัณหาเหล่านี้  คือ  จีวร  บิณฑบาต ที่นอน  ที่นั่ง  และปัจจัย  อย่ากลับมาสู่โลกนี้อีก จงเป็นผู้สำรวมในปาติโมกข์และในอินทรีย์  ๕ จงมีสติไปแล้วในกาย จงเป็นผู้มากไปด้วยความเบื่อหน่าย จงเว้นสุภนิมิต  อันก่อให้เกิดความกำหนัด จงอบรมจิตให้มีอารมณ์เป็นหนึ่ง ให้ตั้งมั่นดีแล้วในอสุภภาวนา จงอบรมวิปัสสนา จงละมานานุสัย 

แต่นั้นเธอจักเป็นผู้สงบ  เพราะการละมานะเที่ยวไป 


อ่าน ราหุลสูตร