แสงธรรมแห่งพระไตรปิฎก

พระผู้มีพระภาคตรัสว่า

บุรุษในโลกนี้ ผู้ยังทรัพย์ให้เกิดขึ้นทุกๆ วัน ด้วยการงานอันชอบโดยไม่แตะต้องอกุศลเลย ควรจะกล่าวว่า เป็นบุรุษผู้ฉลาดสมบูรณ์ด้วยความหมั่น บุรุษนั้น เก็บทรัพย์ที่ตนได้แล้ว เป็นผู้มีชีวิตร้อยปี พึงประสบกองโภคสมบัติเป็นอันมาก บุรุษนั้นจะพึงเสวยความสุขโดยส่วนเดียว หนึ่งคืน หนึ่งวัน อันมีโภคสมบัติเป็นเหตุ เป็นที่ตั้ง ไม่ได้ เพราะกามทั้งหลายเป็นของไม่เที่ยง เป็นของว่างเปล่า เป็นของหลอกลวง เป็นของมีความฉิบหายไปเป็นธรรมดา

ส่วนสาวกในธรรมวินัยนี้เป็นผู้ไม่ประมาท มีความเพียร มีใจเด็ดเดี่ยว ปฏิบัติตามที่เราพร่ำสอนอยู่ตลอด ๑๐ ปี หรือ ๑ คืน พึงเป็นผู้เสวยความสุขโดยส่วนเดียวตลอดร้อยปีก็มี หมื่นปีก็มี แสนปีก็มี และสาวกของเรานั้นเป็นสกทาคามีก็มี เป็นอนาคามีก็มี เป็นโสดาบันปฏิบัติก็มี

ไม่ใช่ลาภแล้ว ที่เมื่อชีวิตมีภัยเพราะความโศก มีภัยเพราะความตายอย่างนี้ บางคราวก็รักษาอุโบสถอันมีองค์ ๘ บางครั้งก็ไม่รักษา 

ชาวสักกชนบทจึงกล่าวว่า จักรักษาอุโบสถ อันประกอบด้วยองค์ ๘ ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป


อ่าน สักกสูตร