แสงธรรมแห่งพระไตรปิฎก

พระผู้มีพระภาคได้ทรงรับสั่งกะภิกษุทั้งหลายว่า สงฆ์จงลงปกาสนียกรรมในกรุงราชคฤห์แก่เทวทัตว่า พระเทวทัตปกติก่อนเป็นอย่างหนึ่ง เดี๋ยวนี้เป็นอีกอย่างหนึ่ง พระเทวทัตทำอะไรด้วยกาย วาจา ไม่พึงเห็นว่า พระพุทธ พระธรรม หรือพระสงฆ์ เป็นอย่างนั้น พึงเห็นเฉพาะตัวพระเทวทัตเอง 

และได้ทรงรับสั่งกะภิกษุทั้งหลายให้ตั้งพระสารีบุตรเป็นตัวแทนเพื่อประกาศเทวทัตในกรุงราชคฤห์ โดยให้ขอร้องพระสารีบุตรก่อน ครั้นแล้วภิกษุผู้ฉลาด พึงประกาศให้สงฆ์ทราบด้วยญัตติทุติยกรรมวาจา

ท่านพระสารีบุตรได้รับสมมติแล้ว จึงเข้าไปสู่กรุงราชคฤห์พร้อมกับภิกษุมากรูป แล้วได้ประกาศพระเทวทัตในกรุงราชคฤห์

ประชาชนในกรุงราชคฤห์พวกที่ไม่มีศรัทธา ไม่เลื่อมใส ไร้ปัญญา ต่างกล่าวว่า พระสมณะเชื้อสายพระศากยบุตรเหล่านี้เป็นคนริษยา กีดกันลาภสักการะของพระเทวทัต

ส่วนประชาชนพวกที่มีศรัทธา เลื่อมใส เป็นบัณฑิต มีปัญญาดี กล่าวว่า เรื่องนี้คงไม่ใช่เรื่องเล็กน้อย เพราะพระผู้มีพระภาครับสั่งให้ประกาศพระเทวทัตในกรุงราชคฤห์



อ่าน ปกาสนียกรรม