แสงธรรมแห่งพระไตรปิฎก

ชนพวกที่ได้ชื่อว่าเป็นผู้ไม่รักษาตน
 
ชนบางพวกย่อมประพฤติทุจริตด้วยกาย วาจา ใจ ชนพวกนั้นชื่อว่าเป็นผู้ไม่รักษาตน ถึงแม้พลช้าง พลม้า พลรถ หรือพลเดินเท้า จะพึงรักษาเขา ก็ชื่อว่าไม่เป็นผู้รักษาตน เพราะเหตุว่า การรักษาเช่นนั้น เป็นการรักษาภายนอก มิใช่เป็นการรักษาภายใน
 
ชนพวกที่ได้ชื่อว่าเป็นผู้รักษาตน
 
ชนบางพวกย่อมประพฤติสุจริตด้วย กาย วาจา ใจ ชนพวกนั้นชื่อว่าเป็นผู้รักษาตน ถึงแม้ว่าพลช้าง พลม้า พลรถ หรือพลเดินเท้า จะไม่รักษาเขา ก็ชื่อว่าเป็นผู้รักษาตน เพราะเหตุว่าการรักษาเช่นนั้น เป็นการรักษาภายใน มิใช่เป็นการรักษาภายนอก
 
พระผู้มีพระภาคได้ตรัสคาถาประพันธ์ต่อไปอีกว่า
 
การสำรวมด้วยกายเป็นการดี การสำรวมด้วยวาจาเป็นการดี การสำรวมด้วยใจเป็นการดี การสำรวมในที่ทั้งปวงเป็นการดี บุคคลสำรวมในที่ทั้งปวงแล้วมีความละอายต่อบาป เรากล่าวว่า เป็นผู้รักษาตน



อ่าน อัตตรักขิตสูตร