โทณปากสูตร
ว่าด้วย
การประมาณในโภชนะ
เหตุการณ์
พระเจ้าปเสนทิโกศลเสวยพระสุธาหารหุงด้วยข้าวสารหนึ่งทะนาน แล้วทรงอึดอัด เมื่อพระผู้มีพระภาคทรงทราบ จึงได้ทรงภาษิตพระคาถา
พระผู้มีพระภาคทรงภาษิตพระคาถาว่า
มนุษย์ผู้มีสติอยู่ทุกเมื่อ รู้จักประมาณในโภชนะที่ได้มา ย่อมมีเวทนาเบาบาง เขาย่อมแก่ช้า ครองอายุได้ยืนนาน
พระเจ้าปเสนทิโกศลได้รับสั่งให้สุทัสนมาณพเรียนคาถานี้และให้กล่าวในเวลาพระองค์บริโภคอาหาร พระเจ้าปเสนทิโกศลจึงบริโภคพระกระยาหารหนึ่งทะนานข้าวสุกเป็นอย่างมาก
ในเวลาต่อมา พระเจ้าปเสนทิโกศลมีพระวรกายกระปรี้กระเปร่าดี ได้เปล่งพระอุทานว่า พระผู้มีพระภาค ทรงอนุเคราะห์พระองค์ด้วยประโยชน์ทั้ง ๒ คือ ประโยชน์ภพนี้และประโยชน์ภพหน้า
อ่าน โทณปากสูตร
อ้างอิง
โทณปากสูตร พระไตรปิฎก ฉบับหลวง เล่มที่ ๑๕ ข้อที่ ๓๖๔-๓๖๗ หน้า ๑๐๓-๑๐๔
ชุดที่
ลำดับที่
15