จิตตสังขารคืออารมณ์ปรุงแต่ง ให้ปล่อยวางตัวอารมณ์ปรุงแต่งหรืออาการของจิต ถ้าเมื่อใดก็ตามที่จิตมีอาการเกิดดับ และในการเกิดดับนั้นมันจะระคนกับอะไรบางอย่าง ไม่ว่าจะเป็นความทรงจำ เป็นความรู้สึก ก็ปล่อยวางการเกิดดับของจิต ปล่อยตรง ๆ ในจิต เมื่อปล่อยจิตปรุงแต่งชุดหนึ่ง จะมีปรากฏจิตที่สะอาดกว่า ลึกซึ้งกว่า ถ้ายังมีการปรุงแต่งอีกก็ปล่อยไปเรื่อย จนพบจิตที่โล่งบริสุทธิ์ปราศจากการปรุงแต่งใด ๆ เหนือฟ้ามีฟ้า ฟ้าที่บริสุทธิ์ย่อมไร้เมฆหมอก ดังนั้นฟ้าใดมีเมฆหมอก จิตใดมีการปรุงแต่ง ปล่อยวางให้หมด หมดได้ก็ได้ความหมดจด

รู้อันบริสุทธิ์นี่แหละที่เป็นฐานของปัญญาตัวจริง รู้ที่ปรุงแต่งเป็นอวิชชา เพราะอวิชชาทำให้เกิดสังขารการปรุงแต่ง ปัญญาย่อมไม่แต่ง แต่แทงตลอดความเป็นจริง ดังนั้น ก็ไม่ต้องเสียดายอาการทางจิตหรืออารมณ์ปรุงแต่งที่เกิดขึ้นในจิตว่าเราปล่อยไปแล้วมันจะเหลืออะไร ปล่อยไปเถอะเดี๋ยวรู้เอง เพราะที่เหลือมันจะดีกว่าแน่นอน