องคุลีมาลก็ผิดตั้งเยอะแยะ ถ้าท่านไม่สำเร็จท่านก็ต้องตกนรกแน่นอน จากว่าที่นรกกลายเป็นเข้านิพพานได้เลยนะ ท่านองคุลีมาลสำเร็จได้ด้วยปัจจุบันจิตกับญาณ รู้เต็มอยู่กับปัจจุบันขณะนี่แหละ แล้วก็ทำจนกระทั่งรู้มันแน่น รู้มันชัด รู้มันเต็ม เกิด The moment of knowingness เกิดญาณบรรลุเลยตรงนั้น

และไม่จำเป็นต้องเริ่มต้นใหม่เพราะเป็นสภาวะที่แน่นอนแล้ว คือพระอริยะจะไม่ทำอะไรผิดโดยเจตนา จำไว้นะ แต่พลาดนี่อาจจะมีได้ คือพลาดเพราะไม่เข้ากับความนิยมของโลก หรือพลาดเพราะไม่รู้กฎกติกา อันนี้มีนะ แต่จะไม่ผิดโดยเจตนาแน่นอน ความพลาดแบบนั้นเราเรียกว่าพลาดโดยสุจริต เช่น พระพุทธเจ้าตรัสกับพระอานนท์ว่า “ผู้มีอภิญญาและอิทธิบาท หากปรารถนามีชีวิตอยู่กัปหนึ่งก็ทำได้” แต่พระอานนท์ไม่ทูลเชิญพระพุทธเจ้าให้ทรงดำรงพระชนม์อยู่ต่อ เมื่อพระพุทธเจ้าปรินิพพานแล้ว คณะสงฆ์ปรับอาบัติพระอานนท์เพราะเหตุนั้น นั่นพลาดเพราะรู้เท่าไม่ถึงการณ์ เป็นการพลาดโดยสุจริต แต่ไม่เป็นความผิด