ถ้าเช่นนั้น ขอถามกลับ ใครในจักรวาลมีสิทธิ์เปิดนรก 

ใช่ ไม่มีใครมีสิทธิ์ 

เอาล่ะ แม้ไม่มีสิทธิ์ แต่ฉันอยากเปิด

ก็ถามว่า ใครในจักรวาลมีความสามารถเปิดนรกให้สัตว์นรกออกไปเที่ยวภพภูมิอื่น ๆ ได้

ไม่มีใครในจักรวาลทำได้ 

ท่านพระยายมราชทำ ก็เรียกตัวมาเป็นราย ๆ เมื่ออายุในนรกหมด หรือบุญใหญ่ของบุคคลนั้นมากระตุ้นเตือน ท่านก็นำมาในสำนักของท่านเท่านั้น หากเปลี่ยนจิตสำนึกสู่กุศลแล้ว ท่านจึงให้ไปตามกรรมดีที่มี ไม่ได้ปล่อยให้ไปเพ่นพ่านในมิติอื่นทั้ง ๆ ที่ยังเป็นสัตว์นรกอยู่

หรือแม้พระอรหันต์ผู้มีฤทธิ์จะโปรดสัตว์นรก ก็ไปเทศน์ที่นรก ตามการอำนวยการของท่านพระยายมราช เพื่อให้สัตว์เปลี่ยนจิตสำนึก เพราะสัตว์ส่วนใหญ่ก็มีทั้งจิตสำนึกที่ดี และกิเลสจิตที่เลว ที่ต้องลงนรกเพราะกิเลสจิตทำงานแข็งขันขณะนั้น หากเปลี่ยนจิตสำนึกได้จริง ท่านพระยายมราชก็พิจารณาให้ไปตามบุญที่เคยทำมา

หรือบางครั้งที่มีการเอาตัวไปผิด หรือผิดเวลา ครูบาอาจารย์ผู้ทรงฤทธิ์ไปช่วย ก็ต้องไปเจรจากับท่านพระยายมราช หรือนายนิรยบาล เช่นกัน 

จักรวาลมีระบบระเบียบมาก ไม่ใช่ใครจะเปิดนรกให้สัตว์นรกออกไปไหนก็ได้

ท่านเดียวเท่านั้นในความมีอยู่เป็นอยู่ทั้งหมดที่เปิดจักรวาลได้ คือ พระพุทธเจ้า

สมัยที่พระพุทธองค์เสด็จกลับจากโปรดพระมารดาที่ดาวดึงส์ มีเทพพรหมมาส่งจำนวนมาก พระอรหันต์ในโลกก็รอรับจำนวนมาก ในวันนั้น พระพุทธองค์จึงทรงเปิดจักรวาลให้สัตว์โลกทุกภพภูมิเห็นกันหมด คือ เทพ พรหมเห็นมนุษย์และอบายชน มนุษย์เห็นเทพ พรหมและอบายชน เดรัจฉาน เปรต นรกก็เห็นมนุษย์และเทพพรหม ในแต่ละพุทธันดรจะมีปรากฏการณ์เช่นนี้หนึ่งครั้ง

แล้วทรงเปิดจักรวาลเพื่ออะไร

ทรงเปิดเพื่อให้สัตว์ทั้งหลายรู้ความจริง จะได้เลิกหลงใหลในภพภูมิที่ตนอยู่ และปรารถนาออกจากภพภูมิทั้งหมดเสีย จึงมีจิตใจจำนวนมากบรรลุธรรม แต่สัตว์ในอบายยังบรรลุธรรมไม่ได้ ได้แค่ตั้งใจไว้ว่า ฉันหลุดจากอบายเมื่อไร จะทำความดีจริงจัง จะไม่ประมาทอีกแล้ว หรือใครที่มีบุญใหญ่รออยู่แล้ว เปลี่ยนจากจิตเลวเป็นจิตดีได้เด็ดขาด จนเกิดแสงจิตขึ้น ท่านพระยายมราชเห็นก็จะเรียกมาสำนักท่าน แล้วพิจารณาให้ตามบุญของแต่ละตนไป

ทรงเปิดจักรวาลเพื่อให้เกิดการเรียนรู้ความเป็นจริง และเปลี่ยนจิตสำนึกสู่ความบริสุทธิ์หรือความดีงามครั้งใหญ่ ไม่ได้เปิดเพื่อให้ท่องเที่ยวเพ่นพ่านตามอัธยาศัย

แล้วเราควรจะทำอย่างไรต่อข่าวเปิดนรกที่แพร่หลายตอนนี้

ควรสวดกาลามสูตร ไม่เชื่อเพราะถือปฏิบัติสืบ ๆ กันมา ไม่เชื่อเพราะข่าวลือ... และตอนท้ายของพระสูตร ทรงสรุปว่า เราจะเชื่อสิ่งที่เราปฏิบัติแล้ว ราคะ โลภะ โทสะ โมหะลดลง คุณธรรมต่าง ๆ เช่น เมตตา กรุณา มุทิตา อุเบกขา ปัญญา และความบริสุทธิ์เพิ่มขึ้นเท่านั้น

จากเหตุการณ์นี้จะเห็นได้ว่า ความไม่รู้ และความรู้ผิด ซึ่งเรียกว่าอวิชชานี่แหละน่ากลัวที่สุดในจักรวาล ทั้งยังสร้างความกลัวให้แพร่หลายครอบงำ จิตใจเสียหายกันไปมาก

ดังนั้น รีบปฏิบัติธรรมดับอวิชชาให้สลายไป จะได้เป็นไท มีปัญญาอิสระ ด้วยรู้ ตื่น เบิกบาน ไม่ต้องเสียวสะดุ้งกับอะไร ๆ ในโลก หรือแม้ในจักรวาล