กราบท่านอาจารย์ครับ เมื่อใช้ปัญญาเห็นความไม่มีตนเรื่อย ๆ สลัดคืนด้วยพุทธะ ทั้งจิตรู้ก็ไม่มีตน รู้ผัสสะนอก/ในก็ไม่มีตน เจตนาจึงหมดจดใกล้บริสุทธิ์ ได้ผลเป็นธรรมารมณ์ราบเรียบ สงบ ต่อเนื่องเป็นที่สุด

เกิดสภาวะคล้ายการอยู่รวมกันไม่ได้เหมือนก่อนของอะไร ๆ ข้างใน จะบวมขยาย จะแตก จะสลายของอะไรไม่รู้ได้ เกิดความกลัวผุดขึ้นน้อย ๆ ก่อเหตุให้เจตนางอกเพิ่ม เกิดความอึดอัดขึ้นภายใน ตื่นเต้นกับสิ่งที่จะเผชิญ

ขอคำแนะนำปฏิบัติต่อครับ กราบขอบพระคุณมากครับ