การน้อมนิพพานในอุเบกขาอัปปมัญญา
Q
กราบเรียนท่านอาจารย์ค่ะ วันนี้ตอนเช้าเริ่มปฏิบัติด้วยอัปปมัญญา ตอนทรงในอุเบกขาได้พิจารณาความไม่เป็นตน ทั้งร่างกาย รวมถึงสภาวะตอนนั้น อยู่ดี ๆ จิตก็บอกให้ปล่อยวาง สลัดคืน และน้อมใจสู่พระนิพพาน และพระพุทธเจ้าค่ะ
กราบเรียนท่านอาจารย์ค่ะ วันนี้ตอนเช้าเริ่มปฏิบัติด้วยอัปปมัญญา ตอนทรงในอุเบกขาได้พิจารณาความไม่เป็นตน ทั้งร่างกาย รวมถึงสภาวะตอนนั้น อยู่ดี ๆ จิตก็บอกให้ปล่อยวาง สลัดคืน และน้อมใจสู่พระนิพพาน และพระพุทธเจ้าค่ะ
ไม่ทราบว่าวิธีการน้อมจิตไปพระนิพพานถูกต้องไหมคะ และสภาวะที่น้อมไปถึงนั้นเป็นสภาวะที่สมควรทรงอยู่ หรือต้องน้อมไปต่อคะ กราบขอความเมตตาท่านอาจารย์ช่วยชี้แนะด้วยค่ะ
A
วิธีถูกครับ
สภาวะที่ได้เป็น สุญญตวิโมกข์
ใกล้นิพพานมากแล้ว ทรงอยู่ให้สบายจนเป็นสมาบัติเพื่อให้ตั้งมั่นไม่เสื่อมถอย
แล้วน้อมด้วยสติบริสุทธิ์ (อุปสมานุสติกรรมฐาน) ไม่ใช้ใจ น้อมสู่นิพพานธาตุ (ความบริสุทธิ์ อมตธาตุ) ทำให้สุด เลยสภาวะที่ประณีตสุด จนพบมิติใหม่