กราบท่านอาจารย์ครับ เมื่อมีสงบ ไร้เพิ่มเพ่ง รู้ได้รับรสธรรม ล้วนเบาใส เรา/เขา/หมู่คน ในขันธ์ ขณะคงผดุงกายท่ามกลางผู้หลงโลก ทำให้ได้เห็น 2 ฝั่งคู่ขนาน เกิดสายกลางเอง ในการดำรงอยู่ที่ยังมี สงบ และรอดท่ามกลางผู้หลงอื่น

สภาวะอย่างนี้ย่อมเกิดขึ้นเป็นธรรมดาแทรกกับสภาวะแยกมิติจากหลงในขันธ์ และยังอยู่ในข่ายธรรมรส ใช่หรือไม่ครับ ทั้งยังเป็นการเกลาจิตที่ได้ผลเร็ว เด็ดขาดด้วยกำลังหลุดจากยวงใหญ่ รู้มีสุขสว่างขยับได้อีก หรือไม่ควรสนใจ ขอคำแนะนำ และกราบขอบพระคุณมากครับ