กราบเรียนถามท่านอาจารย์ครับ การที่เราใช้ชีวิตประจำวันโดยเฉพาะชีวิตการทำงาน เราต้องใช้การวางแผน ซึ่งก็คือสังขารส่วนหนึ่ง และเราต้อง review การทำงานที่ผ่านมาโดยเฉพาะ review ความเข้าใจและการใช้ชีวิตแบ่งเวลาต่าง ๆ ซึ่งก็ใช้สัญญาเทียบไปมาอยู่อย่างนี้

แต่การปฏิบัติธรรมนั้น เราพยายามปล่อยวางทั้งสัญญาและสังขารต่อเนื่องตลอดเวลา ผมเลยอยากทราบว่าเราต้อง balance ทั้ง 2 ข้างนี้ (คือใช้ประโยชน์จากสัญญา สังขาร และปล่อยวางทั้งคู่อย่างต่อเนื่อง) อย่างไรครับ

การนั่งสมาธิของผมที่ผ่านมาจะมีเรื่องการจัดการและ review ชีวิตมากวนค่อนข้างมากครับท่านอาจารย์ บางวันวางได้ บางวันก็ใช้ประโยชน์จากเค้าทั้งคู่ไปเลยครับ ซึ่งทำให้ผมไปจุดที่ว่างอย่างต่อเนื่องได้ยากเหมือนกันครับ การปฏิบัติธรรมของผมในบางครั้งก็เกิดการ review ธรรมเช่นนี้ด้วยครับ ปนกันไปครับ