ช้างใหญ่ปาริไลยกะ
ในครั้งนั้น พยาช้างชื่อปาริไลยกระก็ต้องการหลีกเร้นออกจากฝูงเพื่อหลีกหนีความวุ่นวายจากโขลงช้าง ช้างปาริไลยกระ มาพบพระพุทธเจ้าก็ถวายการรับใช้พระพุทธเจ้าทุกอย่าง
เวลาผ่านไป อนาถบิณฑิกเศรษฐี นางวิสาขา และภิกษุ ๕๐๐ รูป ได้ขอให้พระอานนท์อัญเชิญพระพุทธเจ้ากลับ พระอานนท์จึงเดินทางไปพบพระพุทธเจ้าพร้อมภิกษุ ๕๐๐ รูป เพื่ออัญเชิญพระพุทธเจ้า
พระพุทธเจ้าได้กล่าวภาษิต ๓ คาถาในนาควรรคว่า:
ถ้าบุคคลได้สหายผู้มีปัญญารักษาตน มีปัญญาทรงจำ มีคุณธรรมเป็นเครื่องอยู่ยังประโยชน์ให้สำเร็จไว้เป็นผู้เที่ยวไปด้วยกันไซร้, บุคคลผู้ได้สหายเห็นปานนั้น ควรมีใจยินดี มีสติ ครอบงำอันตราย ซึ่งคอยเบียดเบียนรอบข้างทั้งปวงเสียแล้ว เที่ยวไปกับสหายนั้น,
ถ้าบุคคลไม่ได้สหายผู้มีปัญญารักษาตน มีปัญญาทรงจำ มีคุณธรรม เป็นเครื่องอยู่ยังประโยชน์ให้สำเร็จไว้เป็นผู้เที่ยวไปด้วยกัน บุคคลนั้นควรเที่ยวไปคนเดียว เหมือนพระราชาผู้ละแว่นแคว้นที่พระองค์ทรงชำนะแล้ว เสด็จอยู่แต่องค์เดียว เหมือนพระยาช้างอันชื่อว่ามาตังคะเที่ยวอยู่ในป่าแต่เชือกเดียว, การเที่ยวไปผู้เดียวประเสริฐกว่าได้ชนพาลเป็นสหาย,
บุคคลผู้ไม่ได้สหายเห็นปานนั้น ควรมีความขวนขวายน้อย เที่ยวไปผู้เดียว และไม่ควรทำบาปทั้งหลาย, เหมือนพระยาช้างชื่อมาตังคะผู้มีความขวนขวายน้อย เที่ยวไปในป่าแต่เชือกเดียวและหาได้ทำบาปไม่
เมื่อพระพุทธเจ้ากล่าวคาถาจบ ภิกษุทั้ง ๕๐๐ รูป ตั้งอยู่ในพระอรหัต
พระยาช้างที่ถวายการอุปัฏฐากพระพุทธเจ้า ตรอมใจตายที่พระพุทธเจ้าจากไป แล้วไปเกิดในสวรรค์ชั้นดาวดึงส์