แสงธรรมแห่งพระไตรปิฎก

พระผู้มีพระภาคทรงอนุโมทนาอุคคคฤหบดีที่ถวายสิ่งของที่พอใจ ด้วยอนุโมทนียกถา ดังนี้

ผู้ใดให้เครื่องนุ่งห่ม ที่นอน ข้าว น้ำ และปัจจัยต่างๆ ในผู้ประพฤติตรงด้วยความพอใจ สิ่งของที่ให้ไปแล้วเป็นของที่บริจาคแล้ว สละแล้ว ไม่คิดเอาคืน
ผู้นั้นเป็นสัปบุรุษ ทราบชัดว่า พระอรหันต์เปรียบด้วยนาบุญ บริจาคสิ่งที่บริจาคได้ยากแล้ว ชื่อว่าให้ของที่พอใจ ย่อมได้ของที่พอใจ 

เมื่ออุคคคฤหบดีทำกาละ แล้วเข้าถึงหมู่เทพชื่อมโนมยะ พระผู้มีพระภาค ได้ตรัสกับอุคคเทพบุตรด้วยพระคาถาความว่า

ผู้ให้ของที่พอใจ ย่อมได้ของที่พอใจ
ผู้ให้ของที่เลิศ ย่อมได้ของที่เลิศ
ผู้ให้ของที่ดี ย่อมได้ของที่ดี
และผู้ให้ของที่ประเสริฐ ย่อมเข้าถึงสถานที่ประเสริฐ
นรชนใดให้ของที่เลิศ ให้ของที่ดี และให้ของที่ประเสริฐ
นรชนนั้นจะบังเกิด ณ ที่ใดๆ ย่อมมีอายุยืน มียศ

อ่าน มนาปทายีสูตร