แสงธรรมแห่งพระไตรปิฎก

อริยสาวกในพระธรรมวินัยนี้ชื่อว่าเป็นผู้มีเสขปฏิปทา ถึงพร้อมด้วยคุณธรรมเมื่อ

-  เป็นผู้ถึงพร้อมด้วยศีล
-  เป็นผู้คุ้มครองทวารในอินทรีย์ทั้งหลาย
-  เป็นผู้รู้ประมาณในโภชนะ
-  ประกอบความเพียรเครื่องตื่น
-  ประกอบด้วยสัปปุริสธรรม ๗ ประการ คือ เป็นผู้มีศรัทธา มีหิริ มีโอตตัปปะ เป็นพหูสูตร ปรารภความเพียร มีสติ มีปัญญา
-  เป็นผู้ได้ฌาน ๔ อันเป็นธรรมอาศัยซึ่งจิตอันยิ่ง เป็นเครื่องอยู่เป็นสุขในทิฏฐธรรม ตามความปรารถนา เป็นผู้ได้โดยไม่ยาก ไม่ลำบาก

แม้ข้อที่อริยสาวกเป็นผู้ถึงพร้อมด้วยศีล เป็นผู้คุ้มครองทวารในอินทรีย์ทั้งหลาย เป็นผู้รู้ประมาณในโภชนะ ประกอบความเพียรเครื่องตื่น ประกอบด้วยสัปปุริสธรรม ๗ ประการ เป็นผู้ได้ฌาน ๔ นี้เป็นจรณะของอริยสาวกนั้น

แม้ข้อที่อริยสาวก

-  ระลึกชาติก่อนได้เป็นอันมาก... พร้อมทั้งอาการ พร้อมทั้งอุเทศ 
-  เห็นหมู่สัตว์กำลังจุติ กำลังอุปบัติ... ด้วยทิพยจักษ์อันบริสุทธิ์ล่วงจักษุของมนุษย์ ย่อมรู้ชัดซึ่งหมู่สัตว์ผู้เป็นไปตามกรรม 
-  ทำให้แจ้งซึ่งเจโตวิมุติ ปัญญาวิมุติอันหาอาสวะมิได้ เพราะอาสวะทั้งหลายสิ้นไป ด้วยปัญญาอันยิ่งเองในปัจจุบันเข้าถึงอยู่

นี้เป็นวิชชาของอริยสาวกนั้น

อ่าน เสขปฏิปทาสูตร